Devika Partiman: “Hé zus, ze houen ons eronder”

Twee keer heb ik een abortus gehad. Dat bracht me dankbaarheid voor de feministische strijd die mij voorging, alsook inzicht in hoe imperfect dat recht is. Ik weet nog hoe denigrerend ik de wettelijk verplichte vijf dagen bedenktijd ervoer, die nu weer ter discussie staat. En abortus staat nog steeds in het wetboek van strafrecht. Worden vrouwenrechten ooit werkelijkheid, in de handen van (een meerderheid van) mannelijke politici?

Acht jaar geleden startte ik Stem op een Vrouw, de stichting die zich inzet voor de positie van vrouwen in de Nederlandse politiek. We zijn hard nodig: er bestaan nog vele zichtbare en onzichtbare barrières voor vrouwen om politiek actief te worden en blijven. Van vergadertijden die niet aansluiten op mensen met zorgtaken en online haat jegens politica’s tot gebrekkige zwangerschapsverlofregeling en een tekort aan rolmodellen.

Gebrek aan representatie is niet alleen zonde, het is gevaarlijk. We hebben vrouwelijke politici nodig om bestaande normen over leiderschap te doorbreken. En al strijdt niet elke politica voor vrouwenrechten, er is geen feministisch succes behaald zonder hen. Ook vrouwen- en mensenrechtenorganisaties hebben een cruciale rol: problemen aankaarten waar politiek geen aandacht voor is. Dit kabinet kan die kritische rol niet waarderen, en heeft de aanval geopend op het maatschappelijk middenveld. Bijvoorbeeld via de wegbezuiniging van ontwikkelingssamenwerking, inperking van het demonstratierecht en het schrappen van het woord gender uit beleid.

Extreemrechts en populisme bestaan enkel bij de gratie van groepen mensen die zich tegen elkaar uit laten spelen. Spreek je dus uit, voor állen die onderdrukt worden. En als je kan: doneer. Aan Stem op een Vrouw, Hivos of elders. Want zoals Joke Smit zei: “Hé zus, ze houen ons eronder.”

Door Devika Partiman, directeur Stichting Stem op een Vrouw