Hivos - People Unlimited website

Header image

Doe je mee?

Strijd mee voor gelijke rechten en eerlijke kansen voor LHBTI’s.

Ik steun LHBTI-activisten
Carole Tuimur

Doe je mee?

Strijd mee voor gelijke rechten en eerlijke kansen voor LHBTI’s.

Ik steun LHBTI-activisten
Sluiten
  • Ik doneer
  • Mijn gegevens

Ik steun LHBTI-activisten

Draag bij aan een eerlijke, gelijkwaardige en inclusieve wereld.

Step 1

IK DONEER

  • Eenmalig
  • Maandelijks
  • 20,-
  • 50,-
  • 100,-
  • 6,-
  • 10,-
  • 15,-
  • IDEAL
  • Machtiging
  • Ik machtig Hivos om maandelijks het bovenstaande bedrag van mijn rekening af te schrijven.

Step 2

Mijn gegevens

Schrijf je in voor de nieuwsbrief

Getrouwd met een vrouw, verliefd op een man

Veel LHBTI’s in Kenia worden bedreigd en krijgen te maken met geweld. Met support van Nederlandse donateurs heeft Hivos samen met lokale organisaties Utunzi opgezet: een hotline voor LHBTI’s in gevaar. Kevin is één van de personen die door de moedige medewerkers van Utunzi is geholpen.

“Ik weet niet of ik ooit nog terug naar huis kan,” zegt de 27-jarige Kevin. Hij woont in Nairobi, Kenia en heeft een vrouw en twee kinderen, maar valt op mannen. Zijn vrouw kwam daar achter toen hij een relatie kreeg met haar neef, een relatie die geheim had moeten blijven. Sindsdien woont hij apart van zijn gezin. “Mijn vrouw heeft nog hoop. Ze denkt dat ik bezeten ben door demonen en dat bidden me zal genezen. Maar ik weet dat dit is wie ik echt ben.”

“Of we uiteindelijk bij elkaar zullen blijven weet ik niet; ik ben bang dat ze het aan anderen vertelt en bovendien voel ik me meer aangetrokken tot mannen. Ik ben met haar getrouwd omdat dit verwacht wordt in onze cultuur, maar eigenlijk is ons hele huwelijk een cover-up. Zodra mensen weten of vermoeden dat je homo bent, laten ze je niet meer met rust. Het wordt nog altijd gezien als iets dat niet normaal is.”

‘Je verdient het om in elkaar geslagen te worden’

Een paar maanden geleden werden Kevin en een vriendin van hem, een transvrouw, lastig gevallen door zijn buren toen ze buiten aan het schoonmaken waren. Op dat moment speelde in Kenia een rechtszaak over het al dan niet afschaffen van een wet die homoseksualiteit criminaliseert. Dat zorgde voor onrust omdat de kwetsbare LHBTI-gemeenschap door de zaak zichtbaar geworden was. “Ze begonnen ons vragen te stellen: ‘Zijn jullie het soort mensen dat de rechtszaak steunt?’ Daarna vielen ze mijn vriendin lastig en vroegen haar: ‘ben je een man of een vrouw?’ Ze werden agressief en lieten ons niet met rust.

 Op straat ben ik de man die ze willen dat ik ben.

We vluchtten het huis in om onszelf te beschermen, maar het hield niet op. Ze begonnen op de deuren te bonken en gooiden stenen door de ramen. We waren heel bang.” In paniek belde Kevin een vriend. Die vertelde hem over Utunzi, een hotline voor LHBTI’s die in gevaar zijn en hulp nodig hebben.

“De hulpploeg haalde ons op en bracht ons naar de politie om aangifte te doen. Maar op het bureau wilde niemand ons helpen. ‘Vind je het gek dat jullie zijn aangevallen? Je ziet er uit als een vrouw maar klinkt als een man. Je verdient het om in elkaar geslagen te worden,’ zeiden de agenten tegen mijn vriendin.”

Niet veilig jezelf kunnen zijn

Inmiddels verblijft Kevin al twee maanden bij een vriend. Zijn vriendin is de stad uit gevlucht, het werd te gevaarlijk voor haar. Hij weet niet of hij nog terug kan naar zijn eigen huis, of naar zijn gezin in Nakuru. “Ik voel me niet veilig. Er is veel discriminatie en agressie omdat mensen geen informatie hebben. Er is meer educatie nodig, zeker buiten de steden. Iemand zoals ik kan niet zomaar ieder ziekenhuis binnenwandelen. Ik moet naar een plek die homovriendelijk is. Ze willen me niet overal helpen. Maar dat ik niet hetero ben maakt me toch geen mindere man?”

De conservatieve samenleving lijkt ook invloed te hebben op hoe Kevin zichzelf identificeert. “Ik noem mezelf biseksueel en niet gay omdat ik me niet kleed als iemand die homo is. Homo’s zien er vrouwelijker uit, denk ik. Biseksueel zijn betekent voor mij eruit zien zoals de maatschappij dat van mij verwacht: als een heteroseksuele man. Ik verberg mijn identiteit voor de buitenwereld. Dat doe ik voor mijn eigen veiligheid. Wat ik doe achter gesloten deuren, dat is voor mezelf. Maar op straat ben ik de man die ze willen dat ik ben.”

Over ons werk

Homoseksualiteit in Kenia is niet geaccepteerd en zelfs strafbaar. Dat betekent dat veel mensen niet de vrijheid hebben om hun leven te kunnen leiden zoals zij dat het liefst zouden willen, en met wie zij dat het liefst zouden willen. Discriminatie, uitsluiting en zelfs geweld zorgen voor onveiligheid en onzekerheid. Met Utunzi zorgen we ervoor dat hulpploegen direct in actie komen om bedreigde LHBTI’s te helpen: dat kan medische zorg zijn of juridische ondersteuning bij het doen van aangifte, maar ook het bieden van tijdelijk veilig onderdak.