Strijden tegen homofobie in de Keniaanse kerk
In het religieuze Kenia keurt de kerk het bestaan van seksuele en genderdiversiteit af. Met steun van Hivos werkt Feminists in Kenya aan verandering. Deze feministische beweging helpt LHBTIQ+ personen om religieuze leiders te betrekken bij het opkomen voor hun rechten. Zo kunnen zij de vooroordelen binnen geloofsgemeenschappen aanpakken.
Feminists in Kenya komt op voor de rechten van vrouwen. “We delen kennis over feminisme, strijden tegen gendergerelateerd geweld en bevorderen seksuele en reproductieve gezondheid en rechten”, vertelt Vivian Ouya, een van de oprichters. “We hebben zo’n 30 leden, waaronder queer personen. Samen hebben we het vaak over hoe we zowel feminist, queer als gelovig kunnen zijn, hoe we deze verschillende identiteiten met elkaar kunnen verenigen. Zo ontstond ons idee voor het project God loves LGBTIQ.”
Met dit project wil de beweging ruimte creëren voor LHBTIQ+ personen om de relaties tussen geloof, feminisme en vrijheid te verkennen. “Zo kunnen zij het gesprek aangaan met elkaar en met de religieuze gemeenschap. Hoe is het om queer en religieus of queer en niet-religieus te zijn in het zwaar gelovige Kenia? Welke vooroordelen en stigma’s bestaan er? En waar is ruimte voor verbetering?”
Queers kunnen niet vrij uiten hoe zij religie ervaren, vooral niet op digitale platforms.
Queer en religie
Kenia en religie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden – een zeer hoog percentage van de inwoners is Christen. “Dat sijpelt door in ons alledaagse leven”, vertelt Vivian. “Keniaanse vergaderingen starten bijvoorbeeld altijd met een gebed. Het wordt zwaar veroordeeld als iemand niet gelooft.”
Ook queer mensen worden niet geaccepteerd. “Kerken prediken dat God het afkeurt als je tot de LHBTIQ+ gemeenschap behoort. Ze gebruiken verschillende discriminerende geschriften en slogans, zoals ‘God schiep Adam en Eva en niet Adam en Steve’. Queers kunnen niet vrij uiten hoe zij religie ervaren, vooral op digitale platforms krijgen zij de volle laag. Als iemand erachter komt dat zij queer zijn, wordt dat verteld aan hun familie en worden zij verstoten.”
In Kenia worstelen veel gelovige queers met schuldgevoelens. Ze hebben het gevoel dat ze hun ouders en gemeenschap in de steek laten en niet gehoorzamen aan wat God wil. “Wat veel voorkomt zijn conversiepraktijken, waarbij geprobeerd wordt de seksuele geaardheid van queer personen te veranderen. Erg schadelijk voor hun psychische gezondheid.”
God loves LGBTIQ
Binnen het project God loves LGBTIQ is de afgelopen 1,5 jaar veel werk verzet. “Zo hebben we 8 podcastafleveringen gemaakt. Hierin komen gelovige én niet-gelovige LHBTIQ+ personen aan het woord. Ook hebben we workshops georganiseerd waarin queer personen het gesprek aangaan met gelovigen in hun gemeenschap om zo homofobie in de kerk aan te pakken.”
De workshops werden geleid door een dominee. “Religieuze mensen zijn geneigd meer aan te nemen van een religieus leider”, vertelt Vivian. “Hij riep op om tijdens de workshop respect voor ieders mening te hebben en verkondigde dat er geen ruimte was voor vijandigheid en geweld. Om mensen dichter bij elkaar te brengen, gebruikte hij onder meer bijbelverzen waar iedereen zich mee kon identificeren.”
“Daarnaast ontwikkelen we een toolkit. Hiermee kunnen queer-activisten op een leuke en creatieve manier hun belangen behartigen in kerken en gemeenschappen. Zij kunnen bijvoorbeeld progressieve religieuze leiders benaderen om op basis van de toolkit discussies te leiden.”
Vivian merkt nu al dat het project bijdraagt aan verandering. “Als gevolg van onze workshops met religieuze leiders zien we een geleidelijke verschuiving in de denkwijze van de gelovige deelnemers. Ze zijn bereid om van ons te leren. Maar echte verandering kost tijd. Daarom blijven we doorgaan met het ontwikkelen van programma’s die ons daarbij helpen.”
Afrikaanse vrouwen centraal
Wat hoopt Vivian uiteindelijk met haar werk voor elkaar te krijgen? “Vrouwen in Afrika hebben altijd geleden onder discriminatie, dat geldt nog meer voor vrouwen die bijvoorbeeld ook nog queer zijn of een handicap hebben. Wij hebben te lang aan de zijlijn gestaan. Ik doe dit werk om Afrikaanse vrouwen centraal te stellen, want onze regering heeft hen tot nu toe in de steek gelaten. Ook in de toekomst blijven we opkomen voor de rechten en positie van vrouwen en LHBTIQ+ personen.”
Dit project is mogelijk gemaakt door ons Voice-programma. Daarin staan de mensen en organisaties die financiering ontvangen zelf aan het roer om hun situatie te verbeteren.
