Theater over water: klimaatprobleem onder de aandacht

Hivos ondersteunt het gezelschap via het Voices for Just Climate Action-programma. Afgelopen september trad de groep op tijdens ons Resistance Climate and Art festival in de stad Gabes. We vroegen Bilal wat waterschaarste, klimaatverandering en sociale rechtvaardigheid met elkaar te maken hebben.

Wat bewoog jullie ertoe een theaterstuk te maken over water?

“Wij komen uit het dorp Hajeb Layoun, Kairoan, een regio die beroemd is vanwege de waterbronnen die er te vinden zijn. Dat water was altijd heel schoon maar de laatste jaren holt de kwaliteit ervan hard achteruit. Het stinkt en heeft een gekke kleur. Dit komt doordat de leidingen die het vervoeren langzaam aan het vergaan zijn.

De kwaliteit is nu zó slecht dat we het water niet meer kunnen gebruiken om mee te koken of om onszelf mee te wassen. Mensen zijn dus noodgedwongen om water te kopen van bedrijven. Soms zijn er geen waterverkopers in de buurt en moeten mensen het halen in een ander dorp, tien kilometer verderop.

We hebben ook steeds meer te maken met klimaatverandering en droogte. Het regent sporadisch en de bronnen drogen op. Bovendien worden de bronnen verder leegepompd door grote bedrijven, bijvoorbeeld voor grootschalige landbouw. Wist je dat de landbouw in Tunesië 80 procent van al het water opgebruikt?”

Kan je iets vertellen over het stuk?

“Zeker, het stuk gaat over hoop en wanhoop en bestaat uit vier delen. Het eerste gaat over de hoop om water te vinden. Het tweede deel gaat over de illusie van hoop die de autoriteiten creeëren. Er staat een acteur op tafel die de regering, een president of een god vertegenwoordigt. Hij geeft slechts een heel klein beetje water aan mensen met heel veel dorst.

In het derde deel worden mensen egoïstisch en geweldadig. Ze beginnen te vechten om water en uiteindelijk leidt dit zelfs tot iemands dood. In het laatste deel tonen de anderen berouw. In een crisis als deze moeten we solidariteit aan elkaar tonen. Samen verenigd staan is het allerbelangrijkste.”

Werkt theater beter dan een demonstratie of petitie?

“Theater leek ons als groep jonge mensen de perfecte manier om uiting te geven aan onze frustratie en woede over de situatie. Met een toneelstuk kan je op kunstzinnige wijze je stem verheffen. Kunst is een fantastiche manier om anderen je pijn te laten voelen, veel meer dan bijvoorbeeld via een workshop of onderzoeksstudie.”

Hadden jullie hiervoor al ervaring met theater?

“Nee, deze problematiek inspireerde ons om voor het eerst te experimenteren met deze vorm van expressie. Ik heb geschiedenis gestudeerd maar werk momenteel als serveerder in een restaurant. Twee andere acteurs zijn nog steeds aan het studeren.”

Wat zijn jullie plannen voor de toekomst?

“Onze ambities worden steeds groter! Elke keer dat we het toneelstuk opvoeren, wordt het beter. We hopen dat we ons verhaal met heel Tunesië kunnen delen. Met de hele wereld zelfs! Waarom niet?”