We Lead in Guatemala: informatie kan levens veranderen
Vijf vragen aan activist Floridalma Bocel Raxtun
Leven met een handicap in een afgelegen gebied in Midden-Amerika is moeilijk wanneer je omgeving slecht toegankelijk is. Als je dan ook nog een inheemse vrouw bent, betekent dat vaak een leven in armoede met weinig kansen. Floridalma Bocel Raxtun kent al deze obstakels, maar dankzij haar vastberadenheid kreeg haar leven een andere wending.
Flori komt oorspronkelijk uit een dorp aan de oevers van het meer van Atitlán in het zuidwesten van Guatemala. Ze werd geboren met spina bifida, een aandoening die optreedt wanneer de wervelkolom en het ruggenmerg zich niet correct vormen. Ze behoort tot de 10,2% Guatemalteken met een handicap die weinig tot geen staatssteun krijgt.
Met ons programma We Lead ondersteunen we vrouwen en meisjes in kwetsbare situaties, zodat ze zeggenschap krijgen over hun seksuele en reproductieve gezondheid en rechten. Dankzij We Lead voelt Flori zich empowered en is ze zich bewust van de kracht van informatie om levens te verbeteren.
Hoe ben je begonnen met activisme?
“Ik was altijd aan huis gekluisterd vanwege mijn handicap en het gebrek aan toegankelijkheid. Maar ik wilde juist naar buiten. Op mijn 31e sloot ik me aan bij het Collective of Women with the Ability to Dream in Colors, waar ik de enige vrouw met een handicap was.
In het begin was ik bang om mee te doen. Maar dankzij mijn zus, die mijn ondersteuner is en me altijd heeft aangemoedigd, waagde ik de sprong. Zo begon ik te leren en mijn kennis en ervaringen te delen met andere vrouwen.
En kreeg ik de kans om mee te doen met We Lead. Het programma liet me zien dat er een verscheidenheid aan mensen is en dat we allemaal uniek zijn. Het gaf ons de ruimte om van elkaar en van onszelf te leren.”
Hoe heeft We Lead je leven beïnvloed?
“De steun van We Lead heeft me geholpen om te groeien als vrouw en als persoon. Het programma heeft mij en andere vrouwen in ons collectief getraind in het geven van workshops. We begonnen met die over ‘zelfliefde’ omdat we ons hele leven zijn afgewezen en te horen hebben gekregen dat we raar zijn, dat we een andere maat of huidskleur zouden moeten hebben. Als dat je altijd verteld is, ga je je waardeloos voelen.
Daarna gingen we beetje bij beetje verder met andere onderwerpen, zoals menstruatie en gezinsplanning, totdat we uiteindelijk bij seksuele en reproductieve rechten kwamen. We hoopten we 50 vrouwen uit onze gemeenschap te bereiken, maar uiteindelijk kwamen er zo’n 80 vrouwen op af die wilden deelnemen.
Het is goed dat mensen zien dat we bestaan, dat we onderdeel zijn van de maatschappij en dat er rekening met ons gehouden moet worden.
Workshops geven aan andere jonge vrouwen en meisjes met een beperking was extra leuk omdat er mensen waren die zeiden dat het niet kon. Het is niet zozeer dat we een voorbeeld proberen te zijn – we willen gewoon laten zien dat we alles kunnen, zolang we maar willen en het leuk vinden.”
Welke uitdagingen kom je tegen?
“De meeste vrouwen met een handicap zijn afhankelijk van hun familie. Het zou voor ons moeilijk zijn om aan dit programma deel te nemen als onze familie ertegen is, of niet wil praten over reproductieve rechten of gezondheid omdat ‘het een zonde is’.
Toen ik bijvoorbeeld voor het eerst ongesteld werd, zei mijn familie er geen woord over tegen me. Ze zeiden dat ik het niet zou begrijpen en dat het niet nodig was, omdat ik zou nooit seks zou hebben of een gezin zou stichten. Er is dus nog veel werk aan de winkel.
Als wij, de vrouwen uit het collectief, nog veel moeten leren, stel je dan eens voor hoe het is voor degenen die hun huis niet uit kunnen. In de workshops kwamen we erachter dat veel meisjes en jonge vrouwen thuis te maken hebben met seksueel geweld. We zijn erg blij dat ze zich comfortabel genoeg voelen om daarover te praten.
Een andere uitdaging is geld. Er zijn meisjes met een handicap die soms twee assistenten nodig hebben en met een taxi moeten komen, dat maakt het lastig.”
Wat wil je bereiken?
“Ik wil graag blijven leren en meer vrouwen ondersteunen die dat nodig hebben. Het is moeilijk om iemand te vinden die betrouwbaar is en die dezelfde dingen doormaakt als jij. Dus als mensen naar je uitreiken omdat ze hulp nodig hebben, voelt dat goed. En wie weet is We Lead een springplank voor me om een baan te vinden en verder te studeren.
Dankzij We Lead kon ik al naar een conferentie over gezinsplanning in Thailand, bezocht door mensen van over de hele wereld. Het was geweldig om inheemse vrouwen met een handicap te vertegenwoordigen. Het is goed dat mensen zien dat we bestaan, dat we onderdeel zijn van de maatschappij en dat er rekening met ons gehouden moet worden.”
Met We Lead versterken we de positie en invloed van jonge vrouwen wereldwijd. We richten ons specifiek op de seksuele en reproductieve gezondheid en rechten (SRGR) van meisjes en jonge vrouwen met hiv, die ontheemd zijn en die kwetsbaar zijn en gediscrimineerd worden om hun seksuele en/of genderidentiteit.
