Drie jaar voordat Rebeca Eunice Vargas ter wereld kwam, was haar tante van de aardbodem verdwenen. Zoals zoveel andere politieke tegenstanders van het Guatemalteekse regime uit die tijd werd de vrouw opgepakt door militairen en nooit meer teruggezien. Om niet te vergeten, werd Rebeca naar haar tante vernoemd. Onder de artiestennaam Rebeca Lane houdt zij de herinnering levend, met poëzie, raps en muziek die nog altijd weinig op hebben met de heersende macht.


Toen Suham Musa uit het conservatieve Iraakse Qadisiyyah naar de middelbare school mocht, was zij de schande van haar dorp. Wat moet een meisje van twaalf nog leren, vroegen de mensen zich af? Hoe kon zij ooit een goede huisvrouw worden? Haar vader antwoordde dat het allemaal wel goed zou komen. Hij trotseerde de kritiek van de dorpelingen en stond toe dat zijn dochter haar dromen najoeg.