Roze Filmdagen en Hivos werken samen aan acceptatie van seksuele en genderdiversiteit
Van 10 tot en met 20 maart vindt de 25e editie van Roze Filmdagen plaats, het LHBTIQ+ filmfestival van Amsterdam. Festivaldirecteur Werner Borkes: “Hivos is al jarenlang een trouwe partner, want onze missies sluiten nauw bij elkaar aan. We zetten ons allebei in voor acceptatie en zichtbaarheid van diversiteit en zien film als een krachtig middel om daar aan bij te dragen.”
Films over Romeo en Romeo, daar was Werner naar op zoek toen hij in de jaren ’90 in Amsterdam kwam wonen. Helaas werden die nauwelijks vertoond. In 1996, toen de Roze Filmdagen in het leven werden geroepen, kwam daar eindelijk verandering in. “Ik heb het festival vanaf het begin af aan platgelopen en ben er sinds de zesde editie zelf bij betrokken.”
Nog steeds zijn films over seksuele en genderdiversiteitsverhalen ver te zoeken in de bioscopen. “Het heteronormatieve plaatje overheerst. De distributeurs zijn bang dat LHBTIQ+ titels geen volle zalen trekken, omdat de massa zich er niet in herkent. Daarom is het zo belangrijk dat ons festival een ander beeld laat zien.”
Voor alle filmliefhebbers
Werner selecteert films waar elke filmliefhebber van kan genieten. “We horen regelmatig van bezoekers dat ze een film erg goed vinden en verbaasd zijn dat die niet in de ‘gewone’ bioscoop draait.” Werner wil een gevarieerd programma bieden. “Denk aan films die de problemen van de LHBTIQ+ gemeenschap aansnijden en die aanzetten tot nadenken en meer acceptatie. Maar ook aan films waarin seksuele of genderdiversiteit geen hoofdrol speelt, maar gewoon een gegeven is. Want zo zou het eigenlijk moeten zijn.”
Free to be me Award
Elk jaar reikt het festival samen met Hivos de Free to be me Award uit. Deze prijs gaat naar films uit landen waar de LHBTIQ+ gemeenschap niet wordt geaccepteerd of waar homoseksualiteit zelfs verboden is. “We willen de filmmakers internationale erkenning geven en hen belonen voor hun moedige werk. De films die zij maken spelen een hele belangrijke rol in het maatschappelijk debat. En het prijzengeld kunnen zij gebruiken om te strijden voor de acceptatie van seksuele en genderdiversiteit in hun eigen land.”
Dit jaar wint Kapana de award. Als eerste gay love story uit Namibië is het een belangrijk verhaal dat taboes doorbreekt en het maatschappelijke debat aanjaagt.
Liefde in Kenia
Het is de vijfde keer dat de award wordt uitgereikt. Werner is erg onder de indruk van de voorgaande winnaars, zoals Rafiki die de prijs in 2019 won. “Rafiki is een film over de liefde tussen twee lesbische tieners in Kenia, waar een relatie tussen mensen van hetzelfde geslacht verboden is. Het prijzengeld van onze award heeft de activistische regisseuse ingezet om te strijden voor rechtvaardigere wetgeving, wat helaas nog niet is gelukt.”
Een familie in transitie
Ook de film Todos Cambiamos uit 2020 raakte Werner. De film gaat over de transitie van een transgender vrouw. “Mooi is dat je ziet dat niet alleen zij verandert, maar de hele familie. Dat is prachtig in beeld gebracht.” Helaas heeft de crew het volgens Werner niet makkelijk gehad. “Mensen waren bang om aan de film mee te werken. En niet onterecht, want de jongen die het jongste kind speelt in de film, is belaagd vanwege zijn deelname. Een extra reden om deze film internationale erkenning te geven.”
Steun in de rug
Volgens Werner is de Free to be me Award juist nu belangrijk. ”Samen met Hivos willen we de stem van de wereldwijde LHBTIQ+ gemeenschap laten horen, want tolerantie neemt zienderogen af. Homo- en transfobie verspreid zich als een olievlek over de wereld. Waar het al niet geweldig was, wordt het alleen nog maar erger. Met onze award willen we alle moedige filmmakers een steun in de rug geven.”
